Paphiopedilum Deperle to pierwszorzędowa krzyżówka pomiędzy gatunkami primulunum i delenatii.
Roślina niedużych rozmiarów, której liście upstrzone są mozaiką.
Długość pojedynczego to około 15 - 16 cm.
Rozety rosną bardzo blisko matecznych, przez co Paphiopedilum jest dosyć kompaktowe.
W doniczce o średnicy 12 cm możemy zatem pomieścić nawet kilkanaście rozet, a zatem iście zacny okaz.
Krzyżówka ta nie jest wymagająca i bezproblemowo zakwita z każdej dojrzałem w danym sezonie rozety.
U mnie ma to miejsce wiosną.
W zimę ze środka rozety wyłania się pęd kwiatowy, który około 4 miesięcy rośnie wydając 2 - 3 kwiaty. Pojedynczy utrzymuje się około 4 tygodni, po czym zastępowany jest kolejnym.
Do zainicjowania kwitnienia nie stosuję przesuszenia podłoża, jedynie obniżam zimą temperaturę, co być może nie jest wymagane, ale takie stanowisko ma ta roślina w moim mieszkaniu (pokój nie jest ogrzewany).
Na ilość i jakość (rozmiar) kwiatów wpływa za to ilość światła słonecznego.
Im go więcej, tym kwiaty większe.
Tej zimy Paphiopedilum pomimo wypuszczenia pędu kwiatowego stało nieco na uboczu, nie dostawało należytej porcji światła i... To był błąd.
W tym roku na zimę wyląduje na doświetlanym regale, co powinno przynieść należyte skutki.
Podłoże to średniej granulacji kora wymieszana ze sphagnum.
Pozwala to zachować nawet w lato po kilku dniach wysoki poziom wilgotności wokół korzeni.
Co 3-4 miesiące wsypuję szczyptę dolomitu w proszku.
Roślina naprawdę nie jest wymagająca i nie potrzebuje szczególnych zabiegów by zakwitła.
Z pewnością spodoba się świeżym wielbicielom tego rodzaju ze względu na atrakcyjne białe kwiaty i prostotę uprawy.
Idealne byłoby dla osób, które zdecydują się na jej uprawę widne wschodnie okno.
W połączeniu z nieprzesychającym substratem mamy przepis na sukces :)
Roślina niedużych rozmiarów, której liście upstrzone są mozaiką.
Długość pojedynczego to około 15 - 16 cm.
Rozety rosną bardzo blisko matecznych, przez co Paphiopedilum jest dosyć kompaktowe.
W doniczce o średnicy 12 cm możemy zatem pomieścić nawet kilkanaście rozet, a zatem iście zacny okaz.
Krzyżówka ta nie jest wymagająca i bezproblemowo zakwita z każdej dojrzałem w danym sezonie rozety.
U mnie ma to miejsce wiosną.
W zimę ze środka rozety wyłania się pęd kwiatowy, który około 4 miesięcy rośnie wydając 2 - 3 kwiaty. Pojedynczy utrzymuje się około 4 tygodni, po czym zastępowany jest kolejnym.
Do zainicjowania kwitnienia nie stosuję przesuszenia podłoża, jedynie obniżam zimą temperaturę, co być może nie jest wymagane, ale takie stanowisko ma ta roślina w moim mieszkaniu (pokój nie jest ogrzewany).
Na ilość i jakość (rozmiar) kwiatów wpływa za to ilość światła słonecznego.
Im go więcej, tym kwiaty większe.
Tej zimy Paphiopedilum pomimo wypuszczenia pędu kwiatowego stało nieco na uboczu, nie dostawało należytej porcji światła i... To był błąd.
W tym roku na zimę wyląduje na doświetlanym regale, co powinno przynieść należyte skutki.
Podłoże to średniej granulacji kora wymieszana ze sphagnum.
Pozwala to zachować nawet w lato po kilku dniach wysoki poziom wilgotności wokół korzeni.
Co 3-4 miesiące wsypuję szczyptę dolomitu w proszku.
Roślina naprawdę nie jest wymagająca i nie potrzebuje szczególnych zabiegów by zakwitła.
Z pewnością spodoba się świeżym wielbicielom tego rodzaju ze względu na atrakcyjne białe kwiaty i prostotę uprawy.
Idealne byłoby dla osób, które zdecydują się na jej uprawę widne wschodnie okno.
W połączeniu z nieprzesychającym substratem mamy przepis na sukces :)
Komentarze
Prześlij komentarz