Dendrobium Hibiki

Dendrobium Hibiki to moja ulubiona pierwszorzędowa krzyżówka (Den. laevifolium x Den. bracteosum) wśród roślin tego rodzaju.
Kwitnie bardzo wdzięcznie, burzą drobnych, różowych kwiatów, które utrzymują się nawet 3-4 miesiące.
W dodatku jest banalnie prosta w uprawie, o czym niżej.

Pokrój i wielkość rośliny

Dendrobium Hibiki zaliczyłbym raczej do małego rozmiaru.

Pseudobulwy na ten moment mają wysokość około 15 cm, liście około 1/5 tego.

PSB mają ciemny kolor, nieznacznie wpadający w bordowy, tak jak zresztą i wyrastające z nich liście, które rosną naprzemianlegle. 

Kwitnienie odbywa się na starych, najczęściej już bezlistnych PSB jak i tych rocznych, z tym, że jest wtedy skromniejsze.

Nowe przyrosty wyrastają z rocznych pseudobulw, u mnie ma to miejsce w środku lata.

Rosną dosyć blisko siebie, roślina tworzy bardzo przyjemną kępkę - poniżej na zdjęciu 2 lata po zakupie.

Warunki uprawy

Hibiki to krzyżówka ciepłolubna, która nie wymaga przesuszenia, a wręcz nie jest ono wskazane - raczej bezcelowe.

Moja roślina rośnie w doniczce o średnicy 10 cm (nie ma jej nawet kiedy przesadzić - albo zimowy okres spoczynku lekkiego, albo sezon wegetacyjny i patrz zdjęcie wyżej), wypełnionej mieszanką średniej granulacji kory ze sphagnum.

Podłoże staram się utrzymywać stale delikatnie wilgotne, tak by zdążyło przeschnąć nieco przed kolejnym moczeniem.

Trzymam się tego schematu cały rok.

Na wiosnę, gdy w nocy temperatury nie spadają poniżej 8-10 stopni wystawiam je na balkon, wystawa południowo - zachodnia, cieniowane jest jedynie cienką wikliną.

Zabieram je stąd we wrześniu lub październiku - obserwuję pogodę.

By nie zmieniać roślinie drastycznie warunków ląduje na tej samej wystawie, na parapecie blisko szyby.

Temperatury są nieco niższe, roślina przyhamowuje wzrost, przyrosty tegoroczne rosną jednakże aż osiągną dojrzałość.

Próbowałem uprawy stale w domu, na wyżej wskazanym oknie, jednak roślina nie paliła się do kwitnienia.

Zapewnienie jej mocnego słonecznego światła i sporych amplitud temperatur poprzez wystawienie jej na dwór inicjuje naprawdę dobre, coroczne kwitnienia, które trwają kilka pięknych, długich miesięcy.

Na Dendrobium pada deszcz, jest owiewane wiatrem, nie zabieram go gdy temperatura ma radykalnie spaść, stoi jak Bóg przykazał.

Kwiaty

Maleńkie, nie otwierające się w pełni, o średnicy około 1,5 cm.

Płatki okółka są w pięknym, głębokim różowym kolorze, warżka jakby brudnym pomarańczowym.

Pojedynczy kwiatostan wytwarza kilka - kilkanaście kwiatów, które osadzone są na miniaturowej, niewidocznej łodydze.

Wydaje się wręcz, że kwiaty wyrastają wprost z PSB.

Nie wydzielają zapachu, nadrabiają to jednak ilością, która z roku na rok jest coraz większa.

Roślinę zakupiłem przed pierwszym kwitnieniem, mogę więc obserwować każdego lata nagły wzrost ilości pąków i kwiatów.

Najwięcej kwiatostanów wyrasta ze starych, dwuletnich pseudobulw, roczne także kwitną, jednakże nie tak okazale.

Kwiaty w moich warunkach utrzymują się około 4 miesięcy, po czym przekwitają dosyć szybko.

Nie jest to problemem, bo kwiatostany ukazują się niejednocześnie, dzięki czemu kwitnienie trwa o wiele dłużej.

Przeniesienie rośliny jesienią na parapet nie powoduje opadania kwiatów.

Staram się dopasować delikatnie do temperatur z jakich została przyniesiona - stoi przy uchylonym nocą oknie, co zwiększa amplitudy temperatur ciepłego mieszkania.

Podsumowując - roślina naprawdę bezproblemowa.

Należy pamiętać, że jest ciepłolubna i lubi wilgotne podłoże oraz dużo słońca.

Poza zapewnieniem tych warunków naprawdę można uznać ją za bezobsługową.

Każdy przyrost chętnie się ukorzenia, roślina wydaje ich zazwyczaj kilka rocznie, rośnie zatem bardzo szybko i po kilku latach możemy doczekać się naprawdę sporego "wiecznie" kwitnącego egzemplarza, który pięknie ozdobi nasze mieszkania, domy.