Przejdź do głównej zawartości

Szczypta Storczyka

Szukaj na tym blogu

Phalaenopsis cornu cervi

w dniu września 19, 2018

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Wielokrotnie pokazywany, zawsze tak samo urzekający swą urodą.

Po prostu cornu cervi.

Phal. cornu - cervi

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Komentarze

Prześlij komentarz

Szczypta Storczyka

Popularne posty

Paphiopedilum Maudiae Femma

Dziś zaprezentuję kwitnienie znajomej kwiaciarki, która próbuje mi wmawiać jakich to rarytasów nie sprzedaje. Ok, przyznaję - Femmy już dawno poszukiwałem w dobrej cenie i tu udało się jej zatkać mi usta skarpetą. Nie będę bruździł. Nie wstawiam niemal nigdy kwitnień sklepowych, to pierwsze czy drugie w ciągu pół roku. Zdecydowałem się na ten parszywy krok ze względu na Was. By przekonać Was do podjęcia zmagań z innymi rodzajami storczyków. Czymś innym niż Phalaenopsis (o marketowych dziadach nawet nie wspominam). Choć roślina ta stała się tak popularna, że ma ją nawet moja kwiaciarka, która w szafce trzyma zapas skarpetek, którymi mnie knebluje; jest naprawdę godna uwagi i zacnie kwitnie. Do szczęścia potrzebuje jedynie w miarę zwartego podłoża (średniej granulacji kora o średnicy 12-18 mm i szczypta sphagnum, którym przetykamy z umiarem podłoże) i podstawki. Podstawka nie nam jako element dekoracyjny, ma wymiar praktyczny. Wlewamy do niej kapkę wody, tak by Sabotek miał

Phalaenopsis Philadelphia

Hybryda pierwszorzędowa pomiędzy P. schilleriana a P. stuartiana. Czemu zaczynam od tej rośliny? Była to jedna z moich pierwszych hybryd roślin botanicznych. Zachwyciły mnie liście, które są nakrapiane, odmienne od niezliczonych tysięcy roślin marketowych. Przez długi czas nie mogłem pogodzić się z tym, że roślina ta po kwitnieniu ma tendencję do zasuszania pędów. Było to niezwykle irytujące uczucie. Kwiaty opadają a ja czekam kilka miesięcy na wyłonienie się nowego pędu, następnie jego wzrost i w końcu etap rozwoju pąków. Zajmowało to zawsze trochę czasu, a ja do osób cierpliwych nigdy nie należałem. Przez 3 lata w mojej kolekcji przewinęło się 5 tych niezwykle uroczych roślin, aż raz będąc z wizytą u jednej z hobbystek zauważyłem prezentowaną roślinę. Byłem niezwykle zdziwiony gdy zauważyłem grubaśny stary pęd bez kwiatów. Zapytałem czemu roślina go nie zasuszyła. Pani odpowiedziała, że ten egzemplarz kwitnie często na tym samym jednym pędzie. Uznałem

Paphiopedilum Pinocchio

Paphiopedilum Pinocchio to pierwszorzędowa hybryda pomiędzy Paph. glaucophyllum a primulunum. To sabotek, który kwitnie seryjnie - na łodydze kwiatowej wytwarza pojedyncze kwiaty przez okres nawet 2 lat. Kwiatów może być zatem kilkanaście, do nawet dwudziestu kilku. Niemcy mówią na takie Paphiopedilum "rewolwerowe". Prezentuję wersję Pink, jest jeszcze Alba - kwiat jest cały jasnożółty. Tego Sabotka polecam wszystkim początkującym z tym rodzajem. Jego uprawa jest niezwykle prosta, jest ciepłolubny. Nie wymaga żadnych czarów do inicjacji kwitnienia. Najlepiej uprawiać go w średniej granulacji korze ze sphagnum. U mnie mchu jest sporo i znajduje się na całej wysokości doniczki. Sabotki to najczęściej geofity, rosną w miejscach podmokłych, stąd wymagane jest podłoże, które długo utrzymuje wilgotność. No chyba, że chcemy ciągle latać i moczyć doniczkę. Sabotki jako, że muszą mieć stale wilgotne podłoże dodatkowo dobrze uprawiać na podstawce, w której stale znajd

Obsługiwane przez usługę Blogger